Monday, October 20, 2008

Λατρεύει την περούκα!



Ο Phil (Harvey Philip) Spector δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Αντίθετα, αποτελεί έναν από τους στυλοβάτες της διεθνούς μουσικής βιομηχανίας, διακρινόμενος ως διεθνούς φήμης μουσικός παραγωγός. Είναι υπεύθυνος για πάνω από 20 χρυσές επιτυχίες, συνεργαζόμενος με ηχηρά και λαμπερά ονόματα, όπως: John Lennon, Tina Turner, Ramones κ.α. Το ιδιότυπο ταμπεραμέντο του εκκεντρικού Phil, τον οδήγησε σε περίεργες συμπεριφορές, ευκόλως παρεξηγήσιμες και, ούτως ειπείν, «απερίσκεπτες», ενώ, ένα, παρ’ ολίγον μοιραίο, αυτοκινητιστικό ατύχημα στη χώρα του American Dream (Hollywood) τον οδήγησε στην ενατένιση της μάταιου της ζωής και την ενδοσκόπηση, ωθώντας τον, ταυτόχρονα, στην υιοθέτηση μισανθρωπικής αντιμετώπισης της ύπαρξης. Ο ανασφαλής Phil είχε μεγάλη ανάγκη από τη στήριξη της συζύγου του Ronnie (τραγουδίστριας του γυναικείου συγκροτήματος The Ronettes), γι’ αυτό και την απείλησε με… θανάτωση και ένθεση σε χρυσό φέρετρο (το οποίο και είχε τοποθετήσει στο ισόγειο της πολυτελούς οικείας του), όποτε αποφάσιζε να απομακρυνθεί από τη συζυγική κλίνη. Το πάθος του για την Ronnie τον οδήγησε σε «περίεργες» συμπεριφορές, όπως τον εγκλεισμό της, για μεγάλες περιόδους, στην οικογενειακή κατοικία, καθώς και την «απαλλοτρίωση» των υποδημάτων της, ώστε να μην είναι σε θέση να το κουνήσει «ρούπι» από τη συζυγική εστία («Μου έκρυβε τα παπούτσια για να μην βγω έξω» δήλωνε έξαλλη η Ronnie)… Παρόμοια συμπεριφορά επεφύλαξε και στον γιο του, τον οποίον κρατούσε κλειδωμένο στο δωμάτιό του, παρέχοντάς του και ένα κανατάκι (καθήκι), για να μπορεί να κάνει την ανάγκη του... Μικρός το δέμας ο Phil, οδηγήθηκε στην εντελώς αναξιοπρεπή, για οιονδήποτε σοβαρόν άνδρα, επιλογή της ενισχύσεως των υποδημάτων του με ψηλά, στιβαρά τακούνια! Να σημειωθεί ότι ο ίδιος, σε συνέντευξή του, έχει αυτοπροσδιοριστεί ως «σχετικά παλαβός», πράγμα που δεν φαίνεται να συνιστά υπερβολή. Έχει κατηγορηθεί για φόνο (το πτώμα μια άτυχης γυναίκας βρέθηκε στο σπίτι του!) – μια κατηγορία που χρόνια τώρα τον ταλαιπωρεί, εμπλέκοντάς τον σε συνεχείς και κοστοβόρες δικαστικές διαμάχες. Εκείνο, όμως, που έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση σε σχέση με τις τουλάχιστον «περίεργες» επιλογές του διάσημου μουσικού παραγωγού, είναι το ότι ο ιδιόρρυθμος κ. Spector, όπου κι αν ευρίσκεται, δεν αποχωρίζεται με τίποτε την υπέροχη, αγαπημένη του… περούκα!

2 comments:

MUSIC THROUGH THE YEARS said...

ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ JOHN LENNON.KRIMA ΠΟΥ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΕΤΣΙ ΑΣΧΗΜΑ.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΟΜΩΣ ΤΡΕΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΝ ΣΤΟ ΑΜΜΕΣΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟ.
ΤΙ ΠΕΡΟΥΚΑ ΟΜΩΣ!!!!!!!!ΑΠΟΣΠΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

άμα το λέει η σούφρα σου said...

Outstanding work as usual my dear Dyehair (ας μου επιτραπεί η απόδοσις στην ελληνική).

Μερικά συμπληρωματικά: Ο πολύς Phil είναι υπεύθυνος γιά την παραγωγή του album Imagine του John Lennon καθώς και γιά το περιβόητο wall of sound - παραγωγίστικη πατέντα δικής του επινοήσεως κατά την οποία η χρήσις ομάδων ομοειδών οργάνων κατά την ηχογράφηση (όπως συμβαίνει στις συμφωνικές ορχήστρες) δημιουργούσε έναν παχύ, διαστρωματωμένο ήχο (μπουκωμένο θα λέγαμε σήμερα) ο οποίος απεδίδετο εύηχα στις μεσαίες ραδιοσυχνότητες της εποχής (ΑΜ). Είναι εξ άλλου γνωστό στους ασχολούμενους με τα μουσικά (και όχι μόνον) ότι η εμπορική πορεία ενός δίσκου ποπ ή ροκ μουσικής εξαρτάται αποκλειστικά από το airplay και ότι ο κάθε παραγωγός έχει τον χαρακτηριστικό ήχο του -όπως ο George Martin των Βeatles, o Don Sebesky της CTI, o Berry Gordy της Motown κ.α.

Η εγωκεντρικότης και η σκατοψυχία του ανδρός αποδίδονται από πολλούς στο γεγονός ότι ανήκει στις "τάπες" από πλευράς ύψους. Αν προσθέσουμε σε αυτά και την μανία του γιά τα πυροβόλα όπλα (η οποία μάλλον αποδίδεται στην ίδια ανασφάλεια και λειτουργεί ως προέκτασις του φαλλού γιά να επιδοθούμε και ολίγον στο ευγενές σπορ του saloon bar psychology), εισερχόμεθα εικαστικώς στον υπερρεαλιστικό κόσμο του Phil Spector και θαυμάζουμε τον Leonard Cohen να τραγουδά στο στούντιο με ένα (γεμάτο και οπλισμένο) πιστόλι στον κρόταφο ή τους Ramones να ηχογραφούν μία (1) εισαγωγική συγχορδία σε κομμάτι τους επί οκτάωρο (με τον Phil να τους αντιμετωπίζει σαν παπάκια σκοποβολής - αθάνατη δεκαετία '70 με τις υπερβολές της!)...

Η εμμονή του προς τις outlandish καούκες μάλλον πηγάζει από το γεγονός ότι ο Phil μετά το τροχαίο που είχε το 1974 κατά το οποίο διαπέρασε τον υαλοπίνακα σε άψογο στύλ κεφαλιάς "ψαράκι" (και παρ' ολίγον να συναντήσει τον δημιουργό του) αναγκάστηκε να υποβληθεί σε καμμιά 300ριά ράμματα στο πρόσωπο και καμμιά 400ριά στο πίσω μέρος του κρανίου.

Οσο γιά την διαβόητη υπόθεση της δίκης του γιά την δολοφονία της άτυχης γυναίκας στην έπαυλή του, αφού αυτή κατέληξε σε hung jury το 2007 και απαλλαγή, η εισαγγελία προσδιόρισε αμέσως νέα δίκη και ο δυστυχής Phil ξανακάθεται στο σκαμνί...

Η οξυδερκής ρήσις του μακαρίτου Joey Ramone αποδίδει φρονώ έξοχα την ματαιοδοξία αυτού του σημαντικού (πλην όμως ελαττωματικού) ανδρός: "a little man with lifts in his shoes, the wig on top of his head and four guns".