Sunday, January 12, 2014

Αήθης επίθεση στον Κώστα Μπακογιάννη για ένα εξώγαμο



Αναστάτωση και αποτροπιασμό έχουν προκαλέσει στα αθηναϊκά «jour fixe» και στο «καρτιέ του Συντάγματος» (για να μην λησμονούμε και τον αείμνηστο Γρηγόρη Μιχαλόπουλο) οι ερωτικές επιπολαιότητες ενός ανερχόμενου στελέχους της ιστορικής παρατάξεως της ΝΔ, του ικανού Κωστάκη Μπακογιάννη. Η ύπαρξη ενός εξώγαμου προερχόμενου από τα όργανα του πολλά υποσχόμενου φιλελεύθερου πολιτευομένου έχει αναστατώσει την λεγόμενη «αστική τάξη» των Αθηνών – όσο κι αν κάποιοι υποστηρίζουν ότι η καθ’ ημάς (παρασιτική και μεταπρατική) «αστική τάξη» μόνο κατ’ όνομα είναι αστική, αφού αποτελείται, κατά κύριο λόγο, από άξεστους πρώην κατσικοκλέφτες και μαυραγορίτες.


«Δεν θέλησε άλλο παιδί ο Κωστάκης, αφού είχε ήδη δύο από την επίσημη αγαπημένη του, τα οποία – επιτρέψτε μου να πω – είναι αρκετά», θα μας εκμυστηρευθεί παλαιό νεοδημοκρατικό στέλεχος. «Ούτε στην κοπελίτσα ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα διά του γκαστρώματος. Τυχαία προέκυψε η εγκυμοσύνη», θα συμπληρώσει. Συνυπογράφουμε την εκτίμηση του σεβάσμιου πολιτικού στελέχους. Και συμπληρώνουμε ότι είναι μηδαμινής σημασίας το θέμα του εξώγαμου, συμπαρατασσόμενοι με την πλειονότητα του ελληνικού Τύπου που απέφυγε να αξιολογήσει το γεγονός ως σημαντικό και να το προβάλει. Κίτρινο το θέμα, και ο ελληνικός Τύπος, ευτυχώς, δεν επιδίδεται στον κιτρινισμό – είναι γνωστό αυτό.


Λυπούμαστε, πάντως, ειλικρινά για την κατάντια και τον διασυρμό του ετοιμοπόλεμου νέου, γιατί ο Κωστάκης, πάνω απ’ όλα, είναι καλό παιδί. Αλλά και μέγας εγκέφαλος – «διεθνούς εμβέλειας μυαλό», όπως φέρεται να έχει αποκαλύψει, σε ανύποπτο χρόνο, ο δήμαρχος Π. Φαλήρου Διονύσης Χατζηδάκης (μεγάλο μυαλό και ο ίδιος, όσο κι αν, από χαρακτηριστική σεμνότητα, επιθυμεί συστηματικά να το κρύβει). 


Τα ίδια περίπου ισχύουν και για την νεαρά πέτρα του σκανδάλου. Όσοι την θυμούνται στα πρώτα δειλά πολιτικά της βήματα, στο πλευρό του Αναστάση Παπαληγούρα στο υπουργείο Δικαιοσύνης, μιλούν για ένα εντυπωσιακής ευφυΐας κοριτσόπουλο, που το μόνο που έψαχνε ήταν με κάτι να ασχοληθεί επαγγελματικά αλλά να βρει και ένα δεσμό (όπως, άλλωστε, όλα τα κορίτσια της ηλικίας της). Είχε, ωστόσο, και κάποια χαρακτηριστικά αβουλίας. «Ίσως η αβουλία να ήταν φαινομενική, επειδή βρισκόταν σε υπουργείο, λόγω σεβασμού προς τους θεσμούς. Γιατί ο αστικός κόσμος σέβεται απαρέγκλιτα τους θεσμούς!», θα πει πρώην στέλεχος του υπουργείου. Το γεγονός ότι ο τότε υπουργός Παπαληγούρας (επίσης αξιοσημείωτης ευφυΐας, όπως είναι γνωστό), υπό την σιδηρά διεύθυνση του οποίου υπηρέτησε η κοπελίτσα ως μετακλητή υπάλληλος, ήταν συγγενής της, αποδίδεται από τους περισσότερους σε καθαρή  σύμπτωση. «Μην ακούτε αυτά που λέγονται. Με αξιοκρατικά κριτήρια επελέγη το κορίτσι. Ξέρει να διαλέγει συνεργάτες ο Αναστάσης! Και δεν διαψεύστηκε. Ούτε άβουλη ήταν. Αντίθετα, τον είχε εντυπωσιάσει με την κριτική της ικανότητα και τον ενθουσιασμό της για ανάληψη πρωτοβουλιών. Κι ας την είχε δίπλα του για απλή γραμματειακή υποστήριξη…», θα εκμυστηρευθεί σύμβουλος του τότε υπουργού. 


Άλλωστε, η ευσυνείδητη νέα προέρχεται από τα σπλάχνα της ιστορικής οικογένειας των Ράλληδων και φαίνεται να ακολούθησε τα βήματα της μητέρας της για προσφορά στα δημόσια πράγματα, θα συμπληρώσουμε εμείς. Η οποία μητέρα μπορεί επαγγελματικά να μην έκανε και πολλά πράγματα, αλλά έχει επιδοθεί χρόνια τώρα, και μάλιστα με αξιοσημείωτη επιτυχία, σε ένα σωρό φιλανθρωπίες και αγαθοεργίες (στη μεγάλη παράδοση της «αστικής τάξεως»), ενώ έχει συνδράμει μέχρι εκεί που δεν παίρνει και τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος αλλά και την περίφημη Φίλιππο Ένωση, επιδεικνύοντας πράγματι σπουδαίο έργο! Μετά την αποχώρηση Παπαληγούρα από το υπουργείο Δικαιοσύνης (για να κλειστεί στο μαυσωλείο του Ψυχικού αφοσιωμένος πλέον στις αγαπημένες του γκραβούρες και την μπιρίμπα!), η άπειρη αλλά ικανή κορασίδα συνέχισε μια ανάλογη επαγγελματική πορεία, πάντα σε υπουργεία και κομματικά γραφεία, με αποκορύφωμα της μέχρι σήμερα καριέρας της την τοποθέτησή της στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, έστω κι αν, δυστυχώς, δεν εξελέγη (εδώ μοιράζεται την ίδια τύχη με την μητέρα της που απέτυχε επανειλημμένως να εκλεγεί ως δημοτική σύμβουλος Αθηναίων υπό τον άξιο Νικήτα Κακλαμάνη). Κι αυτή η τοποθέτηση, πάντως, στους σπουδαίους νεοδημοκρατικούς συνδυασμούς, όσο κι αν γεννά (εύλογες) υποψίες, αξιοκρατική ήταν. Γιατί η απόγονος της ιστορικής οικογένειας είναι και επιστήμονας – και είναι τόσο σπάνιο να βρεις επιστήμονες στην ελληνική κοινωνία προκειμένου να κοσμήσουν τα κομματικά ψηφοδέλτια.


Για να μην τα πολυλογούμε, το γεγονός με το νόθο τέκνο είναι άνευ σημασίας και συνιστά μια αυστηρώς ιδιωτική υπόθεση. Μια απροσεξία, ένας νεανικός ενθουσιασμός, δεν μπορεί να γίνεται θέμα και θέαμα, βορά στα αδηφάγα βλέμματα των πάσης φύσεως περίεργων που θέλουν να κατασπαράξουν ελπιδοφόρους πολιτευομένους. Άπειρο παιδί ο Κωστάκης, άβγαλτο (το διακρίνει κανείς και μόνο από την εξωτερική εμφάνιση ετούτου του καλόκαρδου νέου με την χωρίστρα), φαίνεται ότι απλώς επόθησε δυνατά την εξίσου άπειρη κοπέλα των παρόμοιων κοινωνικών και ψυχοδομικών χαρακτηριστικών κι έτσι, δυστυχώς, δεν απεφεύχθη το μοιραίο. Ο έντονος ερωτικός πόθος, ο οίστρος, ο ίμερος, φαίνεται να ήταν η αιτία που εκτόξευσε το σπέρμα ανεξέλεγκτα, με δύναμη πολλή – σε όλους μας μπορεί να συμβεί. Αν δεν υπήρξε, βέβαια, προφύλαξη, κακό του κεφαλιού του – και ιδού τα αποτελέσματα. Αλλά και προφυλακτικό να υπήρξε τοποθετημένο, η ταχύτητα της κίνησης του σπέρματος, λόγω έντασης του πόθου, πρέπει να ήταν τέτοια που να διαπέρασε (κοινώς σμπαράλιασε) το προφυλακτικό κάλυμμα, λένε όσοι γνωρίζουν από τεχνικά ζητήματα προφύλαξης.
  
 

Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι θα βρεθεί τελικά μια μέση λύση και το ζεύγος θα παύσει να διασύρεται στα δικαστήρια. Το πιστεύουμε και το ευχόμαστε. Μια ιδιωτική υπόθεση διαποτισμένη με το σπέρμα του έρωτα, δεν μπορεί – και δεν πρέπει – να γίνεται δημόσιο θέαμα, αντικείμενο κίτρινης αντιμετώπισης. Αυτή είναι η θέση μας – μια θέση απαρασάλευτη. Κι αν κατηγορείται ο οιστρηλατούμενος από ερωτική επιθυμία Κωστάκης ότι δείχνει προκλητικά απρόθυμος για παροχή ικανού ύψους διατροφής ανάλογης των οικονομικών του δυνατοτήτων, θα σταθούμε αναφανδόν στο πλευρό του. Γιατί, χωρίς αμφιβολία, τα έξι χιλιάρικα που φέρεται να ζητά ο θηλυκός πόλος του σκανδάλου ως διατροφή από τον απρόσεχτο νέο είναι πολλά, και ασφαλώς επί του ύψους του ποσού θα πρέπει να υπάρξει μια κάποια οπισθοχώρηση. Σύμφωνοι, λεφτά υπάρχουν στο πουγκί του Κωστάκη και της οικογενείας του. Αλλά χρειάζεται και φειδωλία. Χρήματα που έχουν βγει με αίμα και ιδρώτα δεν είναι και για σκόρπισμα.

/σχετικά άρθρα/
Η αποκατάσταση μιας «γκαστρωμένης»
Ποιος φοβάται το καρπενησιώτικο Κέντρο Δημοκρατίας «Παύλος Μπακογιάννης»;

Saturday, January 4, 2014

«Θέλω να με κατουράνε!»: οι extra kinky πόθοι ενός καναλάρχη



Ομολογούμε ότι μας σόκαρε η σχετική πληροφορία από εγκυρότατη ως προς το θέμα πηγή: επηρεαστικός (ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό) καναλάρχης αρέσκεται να τον κατουράνε! Άλλο και τούτο, είπαμε, και ενστικτωδώς κάναμε τον σταυρό μας. «Γίνονται και τέτοια;» αναρωτηθήκαμε με δικαιολογημένη έκπληξη. Δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν και ετούτες οι περίεργες συνήθειες. Καλά-καλά δεν είμαστε επαρκώς ενημερωμένοι για πιο συμβατικές μορφές ερωτοπραξίας – πόσο μάλλον για τέτοιας παραδοξότητας σεξουαλικές εξτραβαγκάντζες. Θελήσαμε να συλλέξουμε περισσότερες πληροφορίες. «Να τον κατουράνε ποιοι; Άντρες ή γυναίκες;» ρωτούμε με αγωνία. «Γυναίκες» ήλθε η απάντηση. «Γυναίκες μόνο νέες· και πάντα επί πληρωμή».


Γνωρίζαμε την παραδοσιακή σχέση κάποιων μηντιαρχών με το κατούρημα. Εκδότες του επιπέδου ενός Maxwell, λ.χ., ή ακόμη-ακόμη και ενός Ανδρουλιδάκη, αρέσκονταν στο κατούρημα (όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αντιλαμβάνονται το περιεχόμενο της αναφοράς). Αλλά αρέσκονταν σε ένα κατούρημα τίμιο και λεβέντικο, απολύτως ενεργητικό, και μάλιστα δίχως ίχνος ερωτισμού (τουλάχιστον εμφανούς), με μπόλικες κοινωνικές και πολιτικές συνυποδηλώσεις. Ενώ ο ρέκτης καναλάρχης εμφανίζεται ιδιαίτερα δραστήριος ως προς το θέμα παθητικό κατούρημα. Σχεδόν καθημερινά, όταν βεβαίως βρίσκεται στην Ελλάδα, θα τηλεφωνήσει στην «άκρη» του (που σχετίζεται και με περίεργους διαγωνισμούς ομορφιάς) διατυπώνοντας το ίδιο πάντα ερώτημα: «τι καλό έχεις να μου στείλεις απόψε;». Και η επιθυμία του θα πραγματοποιηθεί χωρίς χρονοτριβή, αφού ένα τεφαρίκι μέχρι 25 ετών το πολύ θα αποσταλεί αυθωρεί από τον ευσυνείδητο μεσάζοντα – πάντα με το αζημίωτο.

 

«Και μετά; Τι γίνεται μετά;» ρωτούμε με ειλικρινές ενδιαφέρον. Οι απαντήσεις προκαλούν ίλιγγο σ’ εμάς τους αδαείς: «Το κορίτσι συνήθως τοποθετείται διαγωνίως του καναπέ επί του οποίου κάθεται χαλαρωμένος (και ξεκούμπωτος) ο καναλάρχης. Σε μιαν άνετη πολυθρόνα. Γδύνεται, καθήμενο, αργά-αργά και χαϊδεύεται σε επίμαχα σημεία ενώπιον του σιτεμένου μηντιάρχη. Ακολουθούν ερεθιστικές πόζες και πρόστυχα ερωτόλογα». «Και μετά;» ξαναρωτούμε με έξαψη. «Ε, μετά έρχεται το κατούρημα!» μας απαντά η πληροφοριοδότης μας. «Για όνομα του Θεού! Κύριε ημών Ιησού Χριστέ!» έρχεται με φυσικότητα η αντίδρασή μας σε όλα τούτα τα ανομολόγητα. 


«Δεν κάνει συμβατικό σεξ ο καναλάρχης; Μόνο να τον κατουράνε θέλει;» ξαναρωτούμε μετά από λίγο, ξεροκαταπίνοντας. Τα πράγματα δείχνουν να μπαίνουν σε μια σειρά: «Ο τύπος δεν θέλει κανονικό κρεβάτωμα. Μάλλον θέλει αλλά δεν μπορεί, απ’ ό,τι λένε τα κορίτσια. Αυτό που ορέγεται είναι να βλέπει τις κοπέλες γυμνές να χαϊδεύονται και να του μιλάνε. Και μετά από λίγο προχωρά σε κάτι έξτρα κίνκυ: διατάσσει, μερακλίδικα, να τον πλημμυρήσουν με κάτουρο! “Εμπρός μωρέ! Κατουράτε!” έρχεται η προσταγή που χαρίζει στον decadent καναλάρχη στιγμές ανάτασης και ηδονής». Βλέποντας την έκπληξη ζωγραφισμένη στα μάτια μας, η συνομιλήτριά μας μάς προσφέρει και ορισμένα ηθικά, καθησυχαστικά στοιχεία: «Να ξέρεις ότι, μολονότι τον ακολουθεί η φήμη του ιδιαίτερα “σφιχτού” στις επαγγελματικές του δοσοληψίες, με τα κορίτσια είναι ιδιαίτερα ανοιχτοχέρης. Και αν σκεφτείς μάλιστα ότι οι κοπέλες δεν κουράζονται και ιδιαίτερα –πόσο να κουραστείς με ένα απλό γδύσιμο και κατούρημα– καταλαβαίνεις γιατί σκίζονται ποια θα πρωτοεπισκεφτεί τον καναλάρχη».  


Έχοντας εισέλθει πλήρως στο κλίμα των επιθυμιών του υδρόφιλου καναλάρχη, διψούμε με τη σειρά μας για ακόμη περισσότερες πληροφορίες: «Χρησιμοποιεί και το δικό του membrum virile για να ανταποδίδει την χρυσή βροχή ή προτιμά μόνο να δέχεται το μεθυστικό ντους;». Η απάντηση καθησυχάζει: «Με ένα απλό, ζεστό golden shower να τον πλημμυρίζει είναι εντάξει, χωρίς την παραμικρή επιθυμία να ανταποδώσει. Μόνο στο κεφάλι απαγορεύει το “βρέξιμο” – αφού ξέρεις για ποιον μιλάμε, καταλαβαίνεις και πώς εξηγείται αυτή η απαγόρευση…»


«Και κάτι τελευταίο: αρκείται στο “number one” ή μήπως προχωρά και στο… “number two”;» αποτολμούμε το ερώτημα, επιστρατεύοντας όσο θάρρος μάς έχει απομείνει. «Όχι “number two”, μόνο “number one”. Σίγουρα, μόνο κατούρημα!» έρχεται η καθησυχαστική απάντηση. Από μιαν άποψη, ορθόν. Άλλωστε, επί τη βάσει της ποιότητας του τηλεοπτικού προϊόντος που προσφέρει αφειδώς ο περί ου ο λόγος καναλάρχης, το “number two” το φυλάσσει μόνο διά το κοινό, μιας και δείχνει να το έχει χεσμένο πατόκορφα. 

Thursday, January 2, 2014

Ζει ο Μίμης Πλέσσας!



Σαν βόμβα έσκασε η είδηση: Ο μουσικοσυνθέτης Μίμης Πλέσσας άφησε την τελευταία του πνοή ανήμερα πρωτοχρονιάς! Και μάλιστα λίγο μετά την αλλαγή του χρόνου, εν μέσω ολίγων μα εκλεκτών καλεσμένων, στο ρεβεγιόν, στη φιλόξενη οικία του, παίζοντας, ντυμένος με σμόκιν, γνωστές μελωδίες του στο αγαπημένο του πιάνο! Όλοι οι Έλληνες ένιωσαν να συγκλονίζονται επί τω ακούσματι της δυσάρεστης είδησης. Άλλοι από πραγματική συντριβή. Και άλλοι από έκπληξη, καθώς πίστευαν πως ο μεγάλος μας μαέστρος είχε ήδη προ πολλού αποβιώσει! Τελικά, επρόκειτο περί μιας απλής, οπωσδήποτε μακάβριας, φήμης, απ’ αυτές που κυκλοφορούν συχνά-πυκνά σχετικά με διάσημους ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας. Ευτυχώς, η καρδιά του μαέστρου συνέχισε να κτυπά κι έτσι οι δικές μας καρδιές πήγαν γρήγορα στη θέση τους. 

 

Μπορεί η «είδηση» περί του θανάτου του διαπρεπούς μουσικοσυνθέτη να αποδείχθηκε αβάσιμη, ωστόσο οι αντιδράσεις του κοινού βοήθησαν να γίνει αντιληπτό, για μια ακόμη φορά, το μέγεθος της λατρείας με την οποία αγκαλιάζουν οι Έλληνες τον μεγάλο μας μουσουργό. «Ο μόνος που πρέπει να έτριψε με χαρά τα χέρια του είναι ο επαγγελματίας βιογράφος-νεκρολόγος (και εκλεκτός ηθοποιός), Μάκης Δελαπόρτας, ο οποίος θα σπεύσει να γράψει την βιογραφία του», σχολίασαν με κακεντρέχεια ορισμένοι. Σωστή η σκέψη, αλλά μόνον για όσους αγνοούν ότι ο σπουδαίος βιογράφος με τα κατάξανθα (παρά τα περίπου εξήντα χρονάκια του) μαλλιά, έχει ήδη συγγράψει τη βιογραφία του μαέστρου (Ένας δρόμος χίλιες νότες). Κι έτσι, όμως, να έχει το πράγμα, ακόμη δηλ. και όταν η Δελαπόρτειος συγγραφή αναφέρεται σε ζώντα – πράγμα εξόχως σπάνιο –, η έκδοση βιογραφίας γραμμένη από τα χέρια του Δελαπόρτα αποτελεί, όπως η ίδια η ζωή αποδεικνύει, προανάκρουσμα θανάτου.


Ο (αυτοαποκαλούμενος) «μάγος της τζαζ» και ένας από τους σκαπανείς (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) αυτής της μουσικής σε διεθνή κλίμακα δεν έδειξε να ανησυχεί από τα μακάβρια νέα που έφτασαν στα αυτιά του. «Λες η ταπεινότητά μου να έχει πεθάνει και να μην το ξέρω;», εξομολογήθηκε γελώντας στην τραγουδίστρια Πένυ Ξενάκη με το γνωστό, αστείρευτο χιούμορ του, ενώ συνέχισε να προπονείται ασταμάτητα στο πιάνο στη ζεστή και φιλόξενη οικία του, εκεί πάνω στην ιστορική Καλλιτεχνούπολη. Παρά το δυσάρεστο κλίμα λόγω των φημών, ο μαέστρος εμφανίστηκε μελίρρυτος: «Νιώθω καλύτερα από ποτέ», θα δηλώσει στον δημοσιογράφο του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ Αλκίνοο Μπουνιά που έσπευσε, γεμάτος αγωνία, να έλθει σε επαφή με τον καλλιτέχνη. «Είμαι τόσο καλά που στα τέλη του μήνα θα εμφανιστώ, για έκτη φορά, στην εκπομπή του Σπυράκου μου, του αγαπημένου μου Σπύρου Παπαδόπουλου, “Στην υγειά μας ρε παιδιά”». 


«Μπορεί η φήμη περί του θανάτου του Μίμη να βγήκε και εκ του πονηρού, από ανθρώπους που δεν θέλουν να πάει καλά το νέο σχήμα στο οποίο συμμετέχει», θα σχολιάσει επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης αναφερόμενος στην φετινή συνεργασία του μαέστρου με τον βάρδο Τόλη Βοσκόπουλο στο εστιατόριο/ταβέρνα Baraonda. «Μπορεί οι δύο καλλιτέχνες να μην βρίσκονται και στην πρώτη τους νιότη και ακμή, αλλά σίγουρα συνεχίζουν να μιλούν στην καρδιά του κοινού και έχουν πολλά ακόμη να δώσουν», θα προσθέσει. Άλλοι μίλησαν για σαμποτάρισμα της επικείμενης (και πολυαναμενόμενης) συνεργασίας του διάσημου μουσουργού με τον ερμηνευτή Πλούταρχο. Ενώ γνωστός συνθέτης (και άσπονδος φίλος του Πλέσσα) θα παρατηρήσει: «Μην ακούτε τις φήμες. Έχει εκτελέσει πολλά κομμάτια στη ζωή του ο Μίμης, και – ο θεός να τον έχει καλά – έχει να εκτελέσει κάμποσα ακόμα».

 

Πώς, όμως, διαδόθηκε η μακάβρια φήμη περί του θανάτου του μεγάλου μας συνθέτη; Αφορμή φαίνεται ότι στάθηκε, άθελά του βέβαια, ένα από τα περίφημα «Πλεσσόπουλα» (όπως αποκαλεί τους συνεργάτες του ο σημαντικός μουσουργός): «Τηλεφωνούσα στον μαέστρο όλο το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς για να του ευχηθώ, αλλά εκείνος δεν το σήκωνε…», θα δηλώσει η τραγουδίστρια που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της. «Φοβήθηκα ότι πέθανε!», θα συμπληρώσει. Τελικά, όμως, ο χαλκέντερος μουσικοσυνθέτης δεν βρισκόταν βυθισμένος στον «αιώνιο ύπνο», αλλά σε έναν αναζωογονητικό μεσημεριανό υπνάκο, μετά από μια «γεμάτη» βραδιά αλλαγής του χρόνου όπου σκόρπισε για μια ακόμη φορά τον ενθουσιασμό στην φιλική ομήγυρι παίζοντας ακαταπόνητα στο πιάνο γνωστές διαχρονικές μελωδίες του.


Στο πλευρό, πάντως, του άκακου και γλυκού (ή, για κάποιους, και γλυκερού) Μίμη, αρωγός στην αντιμετώπιση των φρικτών αυτών φημών, στάθηκε, για μια ακόμη φορά, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ, πιστή συνοδοιπόρος του μουσικοσυνθέτη και στήριγμά του στα εύκολα και τα δύσκολα, σε τούτο το μακρύ, ατέλειωτο ταξίδι της ζωής του.


Παραμένοντας θαλερός στα 109 του χρόνια, ο μαθουσάλας του ελαφρού ρεπερτορίου είναι βέβαιο ότι θα μας χαρίζει για πολύ καιρό ακόμα τις αξεπέραστες μουσικές του, αλλά και το γνωστό καταστάλαγμα σοφίας και εμπειρίας ζωής που αφειδώς (και οικειοθελώς) προσφέρει και το οποίο τώρα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε όλοι ανάγκη. Αλλά και όταν, με την έλευση του απευκταίου, θα πάρει τον δρόμο χωρίς επιστροφή, όπως άλλωστε όλοι οι θνητοί, εκεί ψηλά, στην  πασίγνωστη «γειτονιά των αγγέλων», με το εμβληματικό πουλόβερ του ριγμένο στους ώμους, πάλι με το αγαπημένο του πιάνο θα καταγίνεται, σκορπώντας απλόχερα γλυκές μελωδίες και κερδίζοντας, όπως πάντα με το σπαθί του, το αβίαστο, όλο ζωντάνια χειροκρότημα.

/σχετικά άρθρα/
Δάκης: ο αειθαλής τροβαδούρος του Έρωτα